Poemas de Emily Dickinson
da obra «Towards Emily Dickinson» (ciclo de cancións, 2013)
de Antoni Parera Fons
Traducións a galego e castelán de Estíbaliz Espinosa, para a Orquestra Sinfónica de Galicia
I.- Un soño longo, longo
Un soño longo, longo, un soño xa famoso
que non presaxia Abrente
nin estrica os Membros- nin unha Pálpebra move
un soño Independente
Houbo algunha vez maiola Tal?
Sobre unha Aba de Pedra
estragar os Séculos
sen unha soa ollada ao Mediodía
I.- A long, long sleep
A long — long Sleep — A famous — Sleep —
That makes no show for Morn —
By Stretch of Limb — or stir of Lid —
An independent One —
Was ever idleness like This?
Upon a Bank of Stone
To bask the Centuries away —
Nor once look up — for Noon?
I.- Un sueño largo, largo
Un sueño largo, largo, un sueño ya famoso
que no presagia Amanecer
ni estira los Miembros- ni mueve un Párpado
un sueño Independiente
Hubo alguna vez indolencia Así?
Sobre una Ladera de Piedra
desperdiciar los Siglos
sin buscar ni una sola vez el Mediodía
II.- Morrín pola beleza
Morrín pola beleza, mais a duras penas
collía na Tumba
En tanto que un que morrera pola verdade xacía
no Cuarto a carón
Preguntoume moi amable «Logo ti, por que morriches?»
«Pola Beleza», respondín
«Eu pola Verdade. Ambas as dúas son Unha;
Somos irmáns», dixo
E así, coma parentes que quedan de Noite
falamos dun Cuarto a outro
Até que o Musgo nos alcanzou os beizos
e cubríunos Os nomes
II.- I died for beauty
I died for Beauty – but was scarce
Adjusted in the Tomb
When One who died for Truth, was lain
In an adjoining Room –
He questioned softly “Why I failed”?
“For Beauty”, I replied –
“And I – for Truth – Themself are One –
We Betheren, are”, He said –
And so, as Kinsmen, met a Night –
We talked between the Rooms –
Until the Moss had reached our lips –
And covered up – Our names –
II.- Morí por la belleza
Morí por la belleza, pero apenas
cabía en la Tumba
Mientras, uno que murió por la Verdad yacía
en el Cuarto contiguo
Me preguntó con dulzura «Por qué moriste?»
«Por la Belleza», repuse
«Y yo por la Verdad. Ambas son Una;
Hermanos somos», dijo
Y así, como parientes que quedan de Noche
hablamos de una Habitación a otra
Hasta que el Musgo nos alcanzó los labios
y cubrió Nuestros nombres
III.- Eu Anos pasara fóra da casa
Eu Anos pasara fóra da Casa
e de volta agora ante a Porta
non ousaba entrar, non fose que unha Cara
que no vira nunca antes
con baleiro ollar me mirase
e me preguntase qué me traía por alí
«Veño só pola Vida que deixei
Quedou algo dela por aquí?»
Farfallei de puro Nervio
botei un ollo ás ventás
O Silencio a rolos coma o Mar
veu romper ao meu oído
Rin cun Riso acartonado
por lle ter medo a unha Porta
quen xa arrostrou Perigo e Morte
quen nunca ante iso tremeu
Termei da Aldraba
a miña Man, tremelicando
non fose que a terrible Porta abrise nun repente
e me tirase ao Chan
Logo retirei os Dedos
cautelosa coma se de Cristal fosen
tapeime os oídos e igual que un Ladrón
fuxín sen alento da Casa
III.- I Years had been from home
I Years had been from Home
And now before the Door
I dared not enter, lest a Face
I never saw before
Stare vacant into mine
And ask my Business there —
“My Business just a Life I left
Was such still dwelling there?”
I fumbled at my Nerve —
I scanned the windows over —
The Silence like an Ocean rolled
And broke against my ear —
I laughed a Wooden Laugh
That I could fear a Door
Who Danger and the Death had Faced
But never shooked before.
I lifted to the Latch
My Hand, with trembling care
Lest back the awful Door should spring
And leave me in the Floor —
I moved my Fingers off
As cautiously as Glass
And held my ears, and like a Thief
Stole gasping from the House —
III.- Yo Años había estado lejos de casa
Yo Años había estado lejos de Casa
y de regreso ante la Puerta
no me atrevía a entrar, por si una Cara
que no había visto antes
con mirada vacía me miraba
y me preguntaba qué me traía por allí
«Vengo a por la Vida que dejé
Vive aún algo por aquí?»
Balbucí de puro nervio
eché un ojo a las ventanas
El Silencio rodó como el Océano
y vino a romper a mi oído
Reí con Risa acartonada
por tenerle miedo a una Puerta
quien se ha enfrentado al Peligro y la Muerte
quien nunca ante eso tembló
Empuñé la Aldaba
con la Mano, temblor y cuidado
por si la terrible Puerta se abría de golpe
y me arrojaba al Suelo
Luego retiré los Dedos
con tanta cautela como si fuesen Cristal
me tapé los oídos y como un Ladrón
huí sin aliento de la Casa
IV.- Non vaias achegarte de máis á Casa da Rosa
Non vaias achegarte de máis á Casa da Rosa
unha Brisa que arrasa
ou un Orballo que inunda
espanta as súas paredes
Nin trates de atar á Bolboreta
ou rubir pola Reixa da Éxtase
Ficar na incerteza
é garantía certeira de Ledicia
IV.- Go not too near a House of Rose
Go not too near a House of Rose —
The depredation of a Breeze —
Or inundation of a Dew
Alarms its walls away —
Nor try to tie the Butterfly,
Nor climb the Bars of Ecstasy,
In insecurity to lie
Is Joy’s insuring quality.
IV.- No te acerques demasiado a la Casa de la Rosa
No te acerques demasiado a la Casa de la Rosa
una Brisa que devasta
o un Rocío que inunda
ahuyenta sus paredes
Ni trates de atar a la Mariposa
o subir por las Rejas del Éxtasis
Quedarse en la incerteza
es garantía certera de Alegría
V.- Un sépalo, un pétalo e unha espiña
Un sépalo, un pétalo e unha espiña
unha mañá calquera do verán
un frasquiño de Orballo- unha Abella, ou dúas
unha Brisa- unha viravolta nas árbores
e xa vos son unha Rosa!
V.- A sepal, a petal and a thorn
A sepal, petal, and a thorn
Upon a common summer’s morn—
A flask of Dew—A Bee or two—
A Breeze—a caper in the trees—
And I’m a Rose!
V.- Un sépalo, un pétalo y una espina
Un sépalo, un pétalo y una espina
una mañana cualquiera del verano
un frasquito de Rocío- una Abeja, o dos
una Brisa- una cabriola en los árboles
¡y soy una Rosa!
VI .- Este Calado Po
Este Po Silandeiro foi unha vez Donas e Cabaleiros
Mozos e Mozas foi
e risa e talento e Suspiros
e Vestidos e Rizos
Este Desleixado Espazo foi un pazo vivaz do Verán
Onde hai Rebentos e Abellas
existe un Circuíto Oriental
e logo, igual que elas, cesa
VI.- This quiet Dust
This quiet Dust was Gentleman and Ladies
And Lads and Girls —
Was laughter and ability and Sighing
And Frocks and Curls.
This Passive Place a Summer’s nimble mansion
Where Bloom and Bees
Exists an Oriental Circuit
Then cease, like these —
VI.- Este Polvo callado
Este Polvo callado fue unha vez Damas y Caballeros
fue Chicos y Chicas,
fue risa y talento y Suspiros
y Vestidos y Bucles
Este Lugar Desangelado fue una mansión leve del Verano
Donde hay Flores y Abejas
existe un Circuito Oriental
y luego, como estas, se detiene
Nunca escoitara “maiola”. que ben, agora xa podo dicir algo máis ca nugalla.
gustoume ler o poema traducido